Moderne schoonheid kent bijna geen grenzen. Tegelijkertijd keurt een groter aantal ouderen de modetrends van jongeren helemaal niet goed. Tot op heden zijn piercings, tatoeages en lichaamsaanpassingengeworden
routine. Maar nog niet zo lang geleden was de versiering in de navel alleen te zien bij de meest gedurfde meisjes. In de regel was iedereen beperkt tot een piercing van de oorlel. Maar vandaag is de vooruitgang op dit gebied zelfs nog verder gegaan. Naast gewone lekke banden, die trouwens absoluut op elk deel van het lichaam in de salon kunnen worden gedaan, is de tunnel in het oor aan populariteit gewonnen.
De trend om de lobben te strekken kwam bij ons allemaal uit hetzelfde Afrika. De stammen gaven een dergelijke procedure een speciale heilige betekenis. Nu heeft bijna elke piercingliefhebber tunnels. Het is echter niet zo eenvoudig om ze te verwerven. Een oortunnel is een extreme vorm van piercing. En u kunt op meerdere manieren het gewenste resultaat bereiken. Er zijn in totaal drie methoden:
- Een bestaand gaatje in de oorlel uitrekken tot een gaatje met de gewenste diameter.
- Lobben knippen.
- Een gat snijden met een chirurgische scalpel.
De meest populaire is de eerste manier. Met de nodige vaardigheid
je kunt de tunnel in je oor zelf helemaal uitrekken tot de gewenste diameter. Maar u moet uiterst voorzichtig handelen. In de kwab is er inderdaad een groot aantal zenuwuiteinden en speciale punten, die schade kunnen toebrengen aan het werk van interne organen. Daarom is het het beste om contact op te nemen met een specialist die niet alleen de hele procedure alleen zal uitvoeren, maar ook in detail zal vertellen over de verdere zorg voor deze lichaamsaanpassing. In één sessie kan de tunnel in het oor tot 10 mm worden uitgerekt zonder de kwab te beschadigen. Alle andere maten worden verkregen na verschillende procedures.
Als je toch besluit om zo'n schoonheid thuis te verwerven, dan heb je hiervoor speciaal gereedschap nodig. Ze worden striae voor tunnels genoemd. Dergelijke apparaten worden verkocht in gespecialiseerde winkels, ze zijn ontworpen om de bestaande punctie in het oor geleidelijk te vergroten. Experts bevelen aan in
het proces van het creëren van een tunnel smeer de huid rijkelijk in met vaseline. Dit vermindert wrijving door uitrekken, vermindert pijn en voorkomt mogelijke weefselruptuur.
De tweede methode is extremer en wordt niet zo vaak gebruikt. Het wordt meestal gebruikt door degenen die niet veel tijd willen besteden aan een geleidelijkeuitrekken. Maar zo'n tunnel geneest veel langer. Bovendien zal er goed voor gezorgd moeten worden. Hoewel voor alle tunnels dagelijkse procedures vereist zijn. Anders bestaat het risico op ettering en zelfs weefselnecrose.
De derde methode wordt zelden gebruikt. Het wordt alleen gebruikt door die extreme mensen die hebben besloten tot een zeer grote tunnel. Er wordt geen rek in het oor ingebracht. Het gat in de lob wordt eenvoudig met een scalpel uitgesneden en vervolgens geleidelijk uitgerekt. Met deze methode kunt u werkelijk indrukwekkende resultaten behalen. Maar het is de moeite waard eraan te denken dat dergelijke decoraties zelden naar de smaak van anderen zijn. Werkgevers van gerenommeerde bedrijven reageren bijzonder negatief op tunnels.
